SENİN GİBİYİM AMA BUGÜN SENDEN FARKLI...

SENİN GİBİYİM AMA BUGÜN SENDEN FARKLI

Gözünü açarsın ve bambaşka bir duygu ile güne başladığını farkedersin. Dünden bugünün arasındaki farkın ne olduğunu sorgularsın bir anda. “beni bu duyguya yönlendiren ne?” diye. Kendimin farkındalığı ile bambaşka bir döneme girdiğimi anladığım anda bugünün tarihi zaman nedir diye düşündüm ve “Şeker bayramıymış” dedim. Düşüncelerimle duygularımı yoklamaya koyuldum. Yoksa duygularımda olanı düşüncelerimle mi taradım desem.

Herşeyin içerisinde neyin doğru neyin yanlışını değerlendirirken hayat kimine göre “zor” kime göre ise “kolay”. Biri sana istemediğin bir şey yapar ve üzülürsün. Haksızlık ettiğini düşünmeye başlarsın. Peki ya sen geçmişinde kime ne yapmışsın düşündün mü? Yoksa düşüncelerinin önünde duran inadın, ketumluğun ile duruşundan taviz vermeden sadece kendini mi haklı görürsün.

“Herşeyin içerisinde olduğumuz, her şeyle bir dünya yarattık kendimize”. Kim haklı kim haksız. Kim doğru yada kim yanlış gibi…

Hislerimin değişimiyle değişen hayata bakış açılarımla bir ben vardır geçmişte izlediğim ibaşka hislerle. Bir de şimdiki hislerimleyim bana beni anlatarak uyandıran.

Kelimelerin dilinden, sözlerin içerisinden çıkabilmek ne mümkün değil mi. Bilmeceyi andıran farklı bir lehçe gibi gelebilir şu an sana, çünkü bana ait duygularımla aktarılan kelimelerin biri birini tamamlayabilmesi için duygu, düşünce ve kelimelerin bir araya gelişinden türemiş cümlelerdirler. Kilidi kırıp içeriye girdinmi seni kendi içinden özgürleştirecek tabuları nötürlerken farklı bir ben olduğunu fark edersin.

Oysa bende senin gibiyim ama bugünüm senden farklı.

HİÇ BİR ŞEYE TAKILMADAN YAŞAMAK NASIL BİR HİS BİLİRMİSİN? BEKLENTİLERİNE CEVAP BULAMADIKÇA DAHA ÇOK KENDİN OLMAYA BAŞLARSIN….

Kimsenin duygunda eskiden kalma hissini deşifre etmesine aldırış etmezsin ve herkesin kendi hayatını özgürce seçimleriyle yaşamasına seyirci kalırsın. Kimse için değil kendin için hayatın keyfini çıkartmaya başlarsın. Zamanın birinde bir yerlerde kalıplar vardı, kurallar vardı dersin oysa şimdi! kimsenin yaşamınla değerlendirilemesini onaylamadan kendi olması için farkındalığını yakalamasını dilersin.

Var olan her şeyi daha iyi gözlemlediğimi farkettim. Kimse için değil, kendim için nasıl yaşarsam mutlu olabilirimi tartıştım. Geçmişte yaşamış olduğum, beni acıtan olaylarda üzerimde taşıdığım kin, nefret, öfkenin gereksizliği hatta herkesin yaşamının farklılığı ile nedensiz üzerimde taşdığım yükleri bırakmaya koyuldum.

Kimseye kırılma, üzülme affet diyordum ve öylede yaptım. Herkesi olması gerektiği gibi kabullendim affedip teşekkür ettim o’da kendime.

Kaleni içerden keşfettikçe bir çok yaşanmışlıkların hayatındaki rollerinin gözlemcisi olabileceğini düşünmeye başlarsın. Bir bedenim vardı bir de içimdeki ben! Her şeyi içerden kontrol eden gücümle dilediğim, istediklerimin kontrolü ileyim. Çevremin yansımaları çekim gücüm olsa ble her şeyi yaratarak yaşamama neden olan ve beni içerden dışarıya yansıtarak silekledikçe özgürce özgüvenimin rahat olması, iyiliğin gücü, değişimimin faturasında kendimi görebildiğim en güzel yerde beni hissettiren yaşamıma sarılıyordum. Bu tüm içtenliğimle beni ortaya koyuyordu.

Ben kimim? Ruhsal kimliğim ile özüme uyanıyordum. Her şeyimi kabullendikçe hayattan beklentilerim stabil oldu çünkü içinde her şeyimle mutlu olmayı seçtim. Sebepler zincirlerindeki nedenlerin stabil oluşu ile yaşamı yaratarak zamanı kör düğüm hale getirebilecek tüm duygu, düşünce, algı, hislerimizin zaman kaybı olabileceği idi...

Kim olursan ol kendin ol!

Numerolog:

Müjde Şener

HABERAL KIBRISLI GAZETESİ

6.6.2019

42/15/6