SONSUZ AKIŞTASIN, SINIRLARINI ORTADAN KALDIR

SONSUZ AKIŞTASIN, SINIRLARINI ORTADAN KALDIR...

Birilerini mutlu etmek, bir şeyler vermek, yardım etmek isterken önce kendin için bir şeyler yapmayı öğren. Bunu bize öğreten duygusal yönlerimizdir. Içindeki insan olma dürtülerinle yaşamın yüzünü sana öğreten Atalarının mirasıyla birden fazla farklı rollerehayatına girdiğini anlatan hikayeler gerçek algı, anlamlarınla yansımalarından yola çıkabilirsin.

Yaşamımızda hiç bir şeyin nedensiz yansımaması bizi şaşırtmamalıdır. Kim olursan ol sen olduğun zaman seni kendi içindeki duygularınla sınanırken bulursun.

Hepimizin içinde merhamet vardır. Bilinmeyen yönlerimizle içsel dünyamızda kendimizi deşifre etmeden olmak istemediğimiz halde öyle olmak zorunda bırakılmanın nasıl bir his olduğunu anlatanlarla düello ettiğimi anımsadım.

Zaman zaman kendimi o enerji içinde hissettim, çıkış yolu ararken çevremdeki insanların kalıbına girdiğimi, istemememe rağmen dışardan bakan gözlerin senide o sınıfa koyduğunu görebilirsin. Böyle bir durum hiç birimizi olmak istediğimiz yere sürüklemez. Istemeden de olsa farklı yollarda kulaç atarak doğru yolumuzu buluncaya dek ilerlemeye çalışırız. Her deneyimlerin olgunlaştırdığı kimlikle güçleniriz.

“Ben yaşadım sende yaşama” derken. Yaşam yolumuz girdiğimiz labirent içerisinde deneme yanılmalarımızla ve seçimlerimizde yansımalarla uyumlu olduk mu, akışı başlattığımız zaman ilerlemeye koyuluruz.

Başka kimliklere doğru yolu göstermeye başlarsın. Alma verme enerjisinden o an gün, ay ve yılın frekanslarının da ilave edilişinden nasıl oyun içinde oyuncu oluşun kaçınılmaz deneyimlerinle zenginleştireceğin bilincinle farklı bakmaya başlarsın olaylara.

Hangi ruhsal kimliğe girdiğini sana hiç soran oldu mu? Içindeki o öksüz çocuk ile daha ne kadar mutluluğu, sevgiyi aramaya koyulabilirsin ki. Bir an evel kendine çeki düzen vermek istersin. Iç güdüsel olarak seni içine çekerek olmasını dilediklerinin hikayesini yazmaya başlarsın. Dilemediklerini zihnin düşündükçe “bu bana ait değildir” dersin. “Ben bu kişi olmayacağım” dedikçe gerçek kendini farklı düşüncelerinle görmeye başlarsın.

Yıllar geçer ve sen değişirsin. Zamanı görmezlikten geldiğini sansan bile o enerjinin içerisinde kendini deşifre etmeye başlarsın.

Yaşamın diğer yüzüyle incinmiş olanı değil de yeni bir “ben” dediğin kimliğinle nereye kadar nasıl bir yaşama uyarlandırdığın bilinçaltındır.

Ne ekersen onu hayatında yaşarsın. Ne verdiğini bilmeden aldıkça anımsattıran farklı hikayelere uyanırsın. Zeminine dönüp baktıkça altındaki kaynak amaçsızlıklarının deşifre edilişi ile ışığın yansımalarını keşfedersin.

Kilidi kırıp içeriye girebilirsen kimse senin nereye gideceğinle ilgilenmez. Yaptıklarınla daha çok ilgilenir. Zamanla geçmişini bir kenara koyup anın en güzel anların olmasına odaklı kalıp içsel donanımlarınla merkezinle bir bütün olmaya başlarsın.

Hayat hayallerinin zenginliği ile kendini sana hediye eder.

Sözleşme yada kontratlarında verici olabilmen için kendinde bazı sınırlarını aşarken sözleşmeni fes ederek içsel duygusal yakınlaşmalarınla bir araya gelir, ne çok hayatını hayallerinle yaratabildiğini farkedersin.

“Ben kendime ne yaptım? Kendim için daha başka neler mümkün? Kimin için hayatın hayallerimle donanımlarıyla birlik bilincimle tam anlamı ile olursam yaşamın aynalığından kimyamı görebilirim”. Dersin.

Beklenilenlerin üstesinden gelebilirsin. Sahip olduklarınla yaşamının diğer içsel donanımlarını kendin için ortaya koymaya başla.

Kelimeler yetersiz gelmeye başladımı. Hayatımda nokta yoktu sonsuz bir akışta durağan olmayan yaşama neden meydan okuyayım ki. Buna sınır koyarak engellediğim akışımı iptal ediyorum. Kolay akıcı olmayı seçşyorum. Tüm yaşamım neşeli ve ihtişamlı gelip geçsin…

Zamanı durduramadığım gibi içimde kendimi yoklamaya ve akışta seyrimi yapması için özgürleştirmem gerektiği kalıplarım, sınırlarımın oluşuydu. Şartlarım veya inançlarımla ilerlememi engelleyen kendim oldum. Şimdi özgürleşiyorum ve öylede oldu, oldu, oldu…

NUMEROLOG:

Müjde Şener

18.6.2019

54/18/9

HABERAL KIBRISLI GAZETESİ